Η θέαση του ύψους οριζόντια με μία αργή μεταβολή στο κάθετο..Στη θέση τους τα 4 σημεία και ακολουθεί το συνηθισμένο νεύμα σε μία μισοσκότεινη φιγούρα,και στη συνέχεια συνηθισμένα βήματα οδηγούν έξω από το"σπίτι"..Η πιο στιβαρή φιγούρα ανιχνεύεται και ακολουθεί άλλη μία ρουτίνα βημάτων,αυτή τη φορά με τη συνοδεία εργαλείων......
Θα λέγαμε ότι τα κατάφερε,και αυτός ερασιτεχνικά,παίρνοντας μάλιστα και τα"εύσημα"από τον στιβαρό και όταν λέω "εύσημα" μη φανταστείτε κάτι ιδιαίτερο,αλλά μία κάπως ενθαρρυντική κραυγή..ούτως ή άλλως δεν είναι διαθέσιμο ακόμα κάτι καλύτερο.Ο Ήρωας όμως αντί να γυρίσει "σπίτι" με το έπαθλο όλως περιέργως μένει ακίνητος!Πρώτη φορά αισθάνεται αυτό το πράγμα στο στομάχι,πρώτη φορά η απόκτηση του επάθλου απηχεί ένα μετακινούμενο από το στομάχι στην καρδιά,μετά στο μυαλό και ύστερα στην μνήμη,"αντίο".
Ήχοι,χρώματα..υφές..αρώματα πρώτη φορά"μπαίνουν" στο οπτικό πεδίο,μολονότι αυτά εκεί υπήρχαν πάντα!
Κοιτά χωρίς να ξέρει ακόμα κάτι..Σε λίγο βλέπει...και "εμφανίζονται" όχι στόχοι,αλλά ζώα να πίνουν νερό από την λίμνη.Αργότερα παρατηρεί..ένα ιπτάμενο να αρπάζει ένα υδρόβιο και να το τρώει.Διακρίνει..τις όποιες διαφορές μπορεί να αντιληφθεί και το αίσθημα αφού είχε ήδη είχε ξεχαστεί,γυρνά με μία περισσότερο περίεργη,προς το ευχάριστο,και έντονη μορφή!
Η διάκριση σταματά καθώς η στάση του προσώπου μαζί με αυτήν του σώματος αλλάζει προς τα πίσω.Τα χέρια γίνονται κατελκυστήρας και η λέξη κορμί ανταποκρίνεται στην αισθησιακή χροιά της καθώς αυτό του Ήρωα χαϊδεύει πλέον τη Γη..
Τώρα όλα σαν να έπεσαν επάνω του από τον δικαίως θυμωμένο,καθότι αμέτοχος στα χάδια,Ουρανό..αισθήσεις-συναισθήματα-διαδρομές στομάχι με ανάμνηση-ψάρια-πουλιά-σπίτι-σπηλιά όλα ωθούν σε μία πρωτόγνωρη ανοδική πορεία των άκρων των χειλιών συνοδευομένη με μία αντίστροφη,1/2 δευτερολέπτου ετεροχρονισμένη,πορεία των μέσων των φρυδιών..
Το πρώτο αυτό χαμόγελο σηματοδοτεί την αρχή της φιλοσοφικής ζωής του ανθρώπου!
Το πρώτο αυτό μεταμφιεσμένο "γιατί;" είναι το σκαλοπάτι μου μας διαχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα.
Ο Πελοποννήσιος Σωκράτης θεωρεί ότι οι άνθρωποι σταμάτησαν να είναι ζώα μετά την πρώτη εκσπερμάτωση του Αυνάν κατά την άποψη μου όμως αυτό το χαμόγελο μας έκανε ανθρώπους,αυτή η ερώτηση!
Η φράση "δεν γνωρίζω τίποτα,είμαι ελεύθερος" δηλώνει την ξεγνοιασιά που δημιουργεί η άγνοια,με μία κυριολεκτική όμως ανάγνωση της μας αποκαλύπτεται το αληθινό νόημα.Η παραπάνω φράση εμπεριέχει δύο αρνήσεις"δεν γνωρίζω"+"τίποτα" οι οποίες γεννούν μία κατάφαση,όταν δεν γνωρίζεις τίποτα γνωρίζεις κάτι!επομένως η γνώση είναι αυτή που μας οδηγεί στην ελευθερία!
Η επιβεβαίωση έρχεται μέσω της φύσης,η οποία κρύβεται πίσω από το Χαμόγελο.
Ο άνθρωπος που δεν αναρωτιέται που δεν αναζητά την γνώση είναι όμοιος με ένα ζώο που απλώς τρώει και περιφέρεται χωρίς νόημα.Η ανθρώπινη ελπίδα και ο φόβος είναι αποτελέσματα της γνώσης και τα χαρακτηρίζω/διαχωρίζω ως "ανθρώπινα" διότι αυτά μπορούν να υπάρχουν και στα ζώα.Και ο σκύλος όταν πεινάσει ελπίζει να βρει φαγητό και το ποντίκι όταν βλέπει μία γάτα νιώθει φόβο για την ζωή του και φεύγει να σωθεί όλα αυτά όμως υπό την σκέπη του ενστίκτου
Ο άνθρωπος μπορεί να ελπίζει και να φοβάται μόνο όταν γνωρίζει και ακόμα περισσότερο όταν θέλει να γνωρίζει.Η έμφυτη περιέργεια του ανθρώπου δεν είναι τυχαίο ότι ταυτίζεται με την έξοδο από την σπηλιά ,την δημιουργία εργαλείων, φίλων,την ανακάλυψη νέων προορισμών κλπ.
Προσοχή όμως!Η περιέργεια,η οποία εξασφαλίζει την ελευθερία μας,αν και έμφυτη δεν ενεργοποιείται και αυτόματα με την γέννηση μας και τις περισσότερες φορές μάλιστα αναμένει εμάς να την ενεργοποιήσουμε!
Ενεργοποιείστε λοιπόν την περιέργεια σας,διαφορετικά μπορεί να μείνετε για μία ζωή σε μία σπηλιά..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι αλλά διαφημίσεις από τον οποιονδήποτε και για το οτιδήποτε δεν γίνονται δεκτές στην Πύρρα.Θα χαιρόμουν πολύ αν μου γράφατε κάποιο σχόλιο σχετικό με το κείμενο.
Διαγραφή